De afgelopen jaren hebben wij diverse brieven van onze clienten ontvangen, met hun ervaringen. Enkele daarvan kunt u nu hier lezen, en misschien herkent u zich wel in een van deze verhalen.

Brief van Maria: Brief Jolan           de brief is in pdf-formaat

Brief van ……….: Brief client 1       de brief is in pdf-formaat

Brief van Jolan:  Brief Maria          de brief is in pdf-formaat

Opmerking:
Om de brieven te kunnen lezen heeft u Adobe Reader nodig. Indien u deze niet op uw computer heeft staan, kunt dit programma gratis downloaden.

Prikkelbare Darm Syndroom, en dan…
Hallo, ik ben Sebastiaan Vermeulen 39 jaar en kamp sinds 6 jaar met problemen omtrent buikklachten. In eerste instantie leek het op een wat uit de hand gelopen buikgriep, maar toen de klachten in de loop van de tijd heftiger werden in plaats van minder, heb ik toch maar eens de huisarts geraadpleegd. Aangezien mijn buikklachten vaag waren, en een buikgriep vooraf had gespeeld heeft de huisarts besloten eerst maar eens een onderzoek van de ontlasting te doen om te kijken of ik geen bacteriële infectie in mijn darmen had. Hieruit kwam natuurlijk niets. Een doorverwijzing naar de internist volgde. Met de internist heb ik mijn klachten besproken, en hij kwam met een verrassende test. Mogelijk had ik een intolerantie voor lactose, en zou dan even een maand alle melkproducten moeten laten staan. Daarna langzaamaan maar weer eens wat proberen en kijken wat dit opleverde. Vreemd genoeg leek dit een oplossing, ik had de eerste weken inderdaad geen zware klachten meer, maar na de zuivelloze periode begon alle klachten weer zoals voorheen. Dus vanaf dat moment maar lactosevrij eten en drinken. Na enkele maanden kwamen ook zonder lactose de klachten weer terug. Dus toch maar weer een afspraak bij de internist gemaakt. Wederom mijn hele verhaal verteld en aangegeven dat één allergie al was uitgesloten. Na zelfs een dikke darmonderzoek waar ernstige dingen als darmkanker werden uitgesloten, je gaat je met de betreffende klachten ook echt zorgen maken, was er niets meer wat de internist kon bedenken als dat het PDS zou kunnen zijn. Gelijk deelde ze mee dat daar erg weinig aan te doen was. Aleen een medicijn om de darmwerking wat te temperen. Na een tijd dit medicijn te hebben geslikt en de mogelijke problemen bij zeer langdurig gebruik afwegend besloten te stoppen en eens te zoeken naar de oorzaak. Na veel lezen en goed nadenken tot de conclusie gekomen dat ook stress een hele grote invloed kan hebben. Omdat over PDS nog erg weinig bekend is ben ik gaan praten met een homeopatisch arts. Hij bevestigde dat stress een belangrijke factor kan zijn bij de klachten die ik had. Ook gaf hij aan dat er diverse andere alternatieve geneeswijzen waren die me hier bij zouden kunnen helpen. Als eerste stap ben ik via een kennis terecht gekomen bij een magnetiseur. Zijn behandelingen hielpen goed, en ik was goed in staat om van behandeling naar behandeling weinig klachten te hebben. Echter zocht ik naar een wat langduriger oplossing. Na nog eens te kijken bij de website voor PDS patienten en hier ook verhalen te zien van anderen die goede ervaring hadden met hypnose therapie, besloten de stap maar eens te zetten. Ook al had ik al een paar alternatieven geprobeerd die wel wat verbetering op hadden geleverd, was voor deze stap toch nog een extra duwtje nodig. Hypnose klinkt gauw zo zweverig, en iedereen is wel bekend met de negatieve uitstraling van Rasti Rostelli. In Tilburg zit Ans Franken met haar praktijk, en met haar ben ik een traject ingegaan om te kijken of ook mijn klachten konden worden aangepakt met deze hypnose therapie. Na een intake waar ik mijn hele verhaal heb kunnen vertellen zijn we gestart met de methode die Whorwell heeft bedacht. Dit is een Brits internist die ook in zijn praktijk veel patienten niet kon helpen met de reguliere therapieën, en zich toen is gaan verdiepen in de hypnose therapie. Het is de bedoeling dat je door middel van de hypose waarin je je bevind, door het verhaal wat wordt verteld, je de controle terug pakt op je darmen die een soort van eigen leven zijn gaan leiden. Na enkele van deze sessie’s zijn we wat specifieker gaan kijken naar de oorzaak van mijn klachten. Hier bleken veel opgespaarde boosheid en spanningen aan de grondslag van alle problemen te liggen. Door nog specifieker hypnose sessies te doen, en uiteindelijk een regressie sessie waarbij getracht werd de oorzaak te zoeken in het verleden ( ook vorige levens ), kan ik zeggen dat ik de controle die ik was kwijtgeraakt, langzamerhand weer terug begon te krijgen. Nu, enkele weken na mijn laatste sessie, kan ik zeggen dat de behandeling me zeker heeft geholpen. Ik zou dan ook anderen, die mogelijk nog twijfelen of dit wel een oplossing zou kunnen zijn, zeggen dat het zeker de moeite en tijd waard is om een dergelijk traject te doorlopen.

Groetjes Sebastiaan.

Vorig jaar heb ik enkel e reïncarnatiesessies en een zielsregressie gehad bij Ans.
Dit in verband met jarenlange migraineklachten en overmatig zweten.
Bij de eerste sessie ging ik terug naar de eerste klas van de lagere school en kreeg ik weer te maken met  een bazige juffrouw die vertelde dat ik iets niet kon. Ik voelde meteen dat daar de grondslag ligt voor mijn faalangst, perfectionisme en onzekerheid. Dit is nu getransformeerd doordat ik de waarheid tegen haar heb gezegd.
Bij de tweede sessie zag ik mezelf als puber en hoorde ik hoe mijn moeder niet trots op mij was, terwijl een tante over haar kinderen aan het opscheppen was. Ik voelde me minderwaardig en verdrietig en ik moest teveel tegen mijn zin doen in mijn jeugd. Meteen kreeg ik pijn in mijn nek en daar komt de migraine altijd vandaan. Ik heb toen tegen mijn moeder gezegd hoe ik over haar dacht en dit is ook getransformeerd. Ans heeft mij oefeningen aangeboden om me te ontspannen.
Het overmatig zweten komt ook door een minderwaardigheidsgevoel.
Bij de derde sessie had ik al een maand geen migraine meer gehad!
Deze sessie was erg heftig omdat mijn overleden jeugdvriend doorkwam. Dit verlies had ik nog steeds niet goed verwerkt bleek nu. Het was prachtig om hem te horen praten via Ans .
Dit is al zo’n 35 jaar geleden, maar als iets niet goed verwerkt is, blijft het maar doorsluimeren.
Als laatste heb ik een zielsregressie mee mogen maken.
Ik ging terug naar mijn kleutertijd en zag mezelf als een zelfverzekerd persoon! Van nature ben ik dus helemaal niet onzeker! Ik nam plaats op een wolk en kreeg meteen de gedachte “ ik heb er allemaal niet zo’n zin in”. Ik ontmoette mijn overleden vader en vroeg of hij me dingen wilde laten zien.
Ik voelde zijn rust en warmte. Hij liet me zien dat ik door de juffen op de lagere school mijn zelfverzekerdheid ben kwijtgeraakt en dat mijn zoon hetzelfde is overkomen door een juf die hem niet mocht. Door haar is hij zelfs gaan stotteren. Ik ging vervolgens met mijn vader naar de Raad der Wijzen; een klooster bovenop een berg. Ik keek in een dik, oud boek en kwam terecht in de een vorig leven. Ik zag mezelf met sombere, donkere kleren op een akker staan, waarschijnlijk de Middeleeuwen in Ierland . Het was zwaar werk en ik had 6 kinderen en had het gevoel dat ik alles alleen moest doen. Ik vond het stom werk en dat gevoel heb ik nu ook nog vaak. Toen ik in mijn huis aankwam na een dag op de akker gewerkt te hebben, zag ik mijn zoon en een man met rood haar bij de haard zitten. Toen ik goed naar mijn zoon keek, zag ik hoe hij daar was gestorven. Hij had een akelige hoest en lag in zijn bedje voor de haard. Ik was naar de akker en toen is hij waarschijnlijk gestikt, terwijl hij alleen thuis was. Het was me ineens duidelijk waarom mijn zoon altijd zo boos op mij is. Hij was toen ook al mijn zoon! Toen ik goed naar de man bij de haard keek, bleek het mijn huidige man te zijn en hij was erg verdrietig om de dood van zijn zoon. Vandaar dat ze nu zo goed met elkaar op kunnen schieten. Daarna ging ik terug naar mijn eigen dood. Het voelde als een bevrijding en ik kon me niet voorstellen dat ik gemist zou worden. Heel mooi om dit allemaal mee te mogen maken en Ans begeleidt je fantastisch!

Een client schreef:
Een twee jaar geleden begon ik aan een opleiding in Utrecht. Omdat ik in Tilburg bleef wonen, moest ik daarvoor veel reizen. In deze tijd zijn de problemen begonnen. Ik kreeg paniek aanvallen in de trein, en durfde daarom op den duur niet meer met de trein te reizen. Ik werd altijd en overal angstig, en durfde niet meer naar school te gaan. Ik werd hierdoor gedwongen om met deze opleiding te stoppen. Ik kwam toen thuis te zitten en durfde ook het huis niet meer uit te komen. Dit heeft een half jaar geduurd. Ik durfde geen hulp te zoeken, omdat ik dacht dat ze me dan op zouden sluiten. Ik had heel veel irreële angsten, en dacht daarom dat ik gek was. Zo zag ik bijvoorbeeld mensen aan de kant van de weg staan (die er niet waren) waarvan ik overtuigd was dat ze me iets aan wilden doen, en er kropen mensen over mijn bed als ik ging slapen. Ik durfde niet meer in mijn eigen bed te slapen.

Uiteindelijk heb ik hulp gezocht. Ik heb dit in de eerste instantie via de reguliere weg gedaan, maar kwam er al snel achter dat ik daar niet zo veel mee op schoot. Wel kon ik mijn probleem nu een naam geven, de diagnose luidde: paniekstoornis met agorafobie (pleinvrees). Ik ging een meditatie cursus volgen, en heb daarna een tijdlang gesprekstherapie gevolgd bij de vrouw die deze cursus gaf, omdat het met haar goed klikte. Deze gesprekken hebben mij een stuk verder geholpen, en veel inzichten gegeven. Ook ging ik onder behandeling bij een natuurgeneeskundige, de homeopathische middeltjes waren een goede ondersteuning bij de gesprekken. En ik las ook veel over mijn stoornis om er wat meer over te begrijpen.

Maar op een gegeven moment liep ik vast, ik kwam niet echt meer verder met de gesprekken. Omdat angst nog steeds mijn leven beheerste, moest ik nog verder zoeken naar de oorzaak hiervan. Ik las op internet over regressietherapie, en ik moet eerlijk zeggen dat ik het allemaal maar erg wazig vond. Omdat ik vond dat ik niets te verliezen had, ben ik op gesprek gegaan bij Ans. Ik ben blij dat ik dat toen heb gedaan. Ik heb al een aantal belevingen gehad, waarin de angsten die ik nu heb uit af te leiden zijn. In die belevingen ervaar ik dus hoe ik die angsten ooit heb opgelopen, en ik leer ze een plekje te geven. Wanneer ik nu angst voel, kan ik het koppelen aan een beleving en weet ik dat ik die angst nu niet hoef te voelen, omdat hij bij vroeger hoort. Dit werkt echt heel erg goed voor mij. Ik merk dat, wanneer ik een beleving (samen met Ans) goed heb af kunnen sluiten, er iets in mij a.h.w. oplost. Er lost een stukje angst op.

De therapie is wel vrij pittig. Sommige belevingen zijn heftiger dan de andere, en maken dan ook wel een impact op je. Wanneer ik een beleving heb gehad, merk ik dat ik deze ook daadwerkelijk moet verwerken. Dat is de ene keer wat zwaarder dan de andere keer.

Ik mag wel zeggen dat ik tot nu toe al erg veel resultaat heb gezien van deze therapie. Het gaat een stuk beter met me. Doordat er al stukken van de angst zijn verdwenen, kan ik weer normaal functioneren. Ik ga nu weer naar school, en doe dingen die ik leuk vindt. IK heb nu zelf controle over mijn leven, en NIET mijn ANGST!!